Ο π.
Ευθύμιος Τρικαμηνάς σε άρθρο-απάντηση προς τον μοναχό Ιωσήφ, προτείνει
λύση που αφορά την εορτολογική ενότητα των Ορθοδόξων. Εμείς βλέποντας εδώ
και καιρό ότι οι «διάλογοι» μεγαλώνουν το χάσμα μεταξύ μας, σκεφθήκαμε ότι ήλθε
η ώρα να σταματήσουν οι διαλόγοι και οι λόγοι, και να ξεκινήσουν οι πράξεις!
Αναμένουμε λοιπόν από τον π. Ευθύμιο την εφαρμογή των προτάσεών του! Το ότι τα
αναφέρει (όπως λέγει στο τέλος του άρθρου) υποθετικά, τότε εμείς του
λέγουμε ότι δεν πρέπει να είναι σκέψεις υποθετικές, αλλά σκέψεις προς άμεση
εφαρμογή!
Όσο αφορά το λεχθέν ότι αυτό το ζήτημα πρέπει να απασχολήσει μία
Πανορθόδοξη Σύνοδο, καλώς, κανένας δεν διαφωνεί. Όμως η Σύνοδος αυτή μπορεί να
μην γίνει ποτέ ή μπορεί εμείς να μην την δούμε αναχωρώντας από αυτόν τον μάταιο
κόσμο δίνοντας λόγο προς τον Κύριο μη ενωμένοι αλλά διεσπασμένοι!
Οπότε, αναμένουμε την εφαρμογή των δικών του προτάσεων ''σήμερα'' και όχι ''αύριο'', δημιουργώντας έναν πίνακα του ενιαύσιου κύκλου των εορτών ώστε
να δούμε τα λεχθέντα εις την πράξη διότι εμάς μας απασχολεί η ενότητα όλων
των Ορθοδόξων.
Στο τέλος του κειμένου παραθέτουμε και την πηγή ώστε να μην βρεθούν
μερικοί και γράψουν ότι κόψαμε και ράψαμε, ή βάζουμε τις τελίτσες για να
αποκρύψουμε, και λοιπές δικαιολογίες!
Το επίμαχο σημείο (οι υπογραμμίσεις δικές μας), έχει ως εξής:
«.....Θά ἠδύναντο μάλιστα οἱ ἀρχηγοί τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἡμερολογίου
Μελέτιος Μεταξάκης ἤ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος νά εἶναι
καί ὁμολογητές, ἄν εἶχαν βεβαίως τέτοιο φρόνημα καί μαζί
μέ τήν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου ἄλλαζαν καί τό ἑορτολόγιο, ὄχι στίς κινητές ἀλλά στίς
ἀκίνητες ἑορτές. Ἐννοῶ δέ τό ἑξῆς: Τίς δέκα τρεῖς (13)
ἡμέρες τοῦ σφάλματος τοῦ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου τίς προσέθετον καί στό
ἑορτολόγιο τῶν ἀκινήτων μόνο ἑορτῶν. Δηλαδή
γιά νά γίνω κατανοητός θά ἑορτάζαμε π.χ. τά Χριστούγεννα στίς 7 Ἰανουαρίου
(25ΔΕΚ+13) τά Θεοφάνεια στίς 19 Ἰανουαρίου (6+13) τήν Ὑπαπαντή στίς 15
Φεβρουαρίου (2+13) τήν Κοίμησι τῆς Θεοτόκου στίς 28 Αὐγούστου (15+13) κ.ο.κ. Μέ
αὐτόν τόν τρόπο θά ἐπετύγχανον καί τήν πλήρη ἑορτολογική ἀπομάκρυνση ἀπό τούς
Λατίνους, δεδομένης τῆς ὑφισταμένης ἀπό δέκα αἰῶνες ἐκκλησιαστικῆς.
Αὐτό δέν θά προσέκρουε σέ κάποιο ἱερό Κανόνα, διότι ὅπως
προανεφέρθη οἱ ἱεροί Κανόνες ὁμιλοῦν γιά τίς
κινητές ἑορτές, τίς ὁποῖες ἄλλαξαν οἱ Λατῖνοι...... ἐπί πλέον
ὁ σκοπός τῆς ἀλλαγῆς τῶν ἀκινήτων ἑορτῶν θά ἦταν ἅγιος καί ὁμολογιακός, ἐφ’
ὅσον θά ἀποσκοποῦσε στήν ἑορτολογική ἀπομάκρυνση ἀπό τούς αἱρετικούς καί
μάλιστα τούς πλέον ἐπικινδύνους ὅλων τῶν αἰώνων, καί βεβαίως ὅλες οἱ
ἑορτές κινητές καί ἀκίνητες θά συνέπιπταν μέ τό Ἰουλιανό ἡμερολόγιο καί
θά ὑπῆρχε στήν Ὀρθοδοξία ἑορτολογική ταύτισι καί μέ τίς
τοπικές Ἐκκλησίες οἱ ὁποῖες ἐκράτησαν τό Ἰουλιανό ἡμερολόγιο....
Ἐπειδή ὅμως ὁ σκοπός τῶν δύο πρωτεργατῶν τῆς ἀλλαγῆς τοῦ
ἡμερολογίου ὄχι μόνον δέν ἦταν ὁμολογιακός, ἀλλά ἀπεναντίας ἐνδοτικός
καί προδοτικός, δι’ αὐτό αὐτοί ἐπεδίωξαν ἐκ τοῦ ἀντιθέτου τήν
ἑορτολογική διάσπασι τῶν Ὀρθοδόξων καί ὡς ἐκ τούτου
προέκυψαν τά προβλήματα πού ἐπεσώρευσε αὐτή ἡ ἀλλαγή.
Ὅλα αὐτά τά περί ἀλλαγῆς δηλαδή τῶν ἀκινήτων ἑορτῶν τά ἀνέφερα καί
ἐγώ ὑποθετικά, θά ἠδύναντο ὅμως νά
ἀπασχολήσουν μία Πανορθόδοξο καί ὄντως Ὀρθόδοξο Σύνοδο....»
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου